Verslag vanaf de Mount Everest

Volg hier de laatste updates van mijn beklimming van de Mount Everest!

Update 2019-06-04
Ik ben gisterenochtend aangekomen op Schiphol. Nog voor de file om 06:55. Wat een feest, Nederlandse grond, Normaal Amsterdams Peil, 8.848 meter onder de top van de wereld. Rijk aan zuurstof en vrij van afgronden. Geen Basecamp maar een voortuin met windvaste optrek. Ik moet weer een sleutel gebruiken om m’n huis in te komen. De lichtschakelaar zit aan de muur en niet meer op m’n hoofd. Gehurkt naar de WC is over vanaf nu en er hoeft geen sneeuw gezocht te worden om water te krijgen. Ik ben blij, blij om weer thuis te zijn maar nog meer om mijn vriendin, familie en vrienden weer te zien. Ik besef goed wat ik ze heb aangedaan en welke spanning ze hebben doorstaan. Het is een groot verschil als je alles op afstand meemaakt of als je er middenin zit. Maar ik ben er weer.

Ik realiseer me ook dat alle updates veel mensen meer inzicht hebben gegeven wat er bij de beklimming van de Mount Everest komt kijken. En te gek om alle reacties en het meeleven te lezen en te voelen! Ik wil iedereen bijzonder bedanken voor het volgen van mijn avonturen. Ik heb ze met veel plezier gedeeld!

Voor wat betreft Artsen zonder Grenzen zijn we er bijna!! We hebben 8.361 euro opgehaald!! Fantastisch en nog 487 euro te gaan om ook hier de top van 8.848 te bereiken! Wie helpt mee om de laatste euro’s op te halen? Ga dan naar deze pagina!

Voel je vrij om me te benaderen met vragen of als je meer wilt weten over lezingen, advies of ervaringen op de berg. Dat is zeker allemaal mogelijk.

Tot snel!
Wilco

Note voor de pers:
Als er specifieke vragen zijn dan kan er contact worden gezocht via het volgende mailadres: wilco@grenzenaandetop.nl

Update 2019-06-01
Na een paar hectische dagen ben ik weer terug in Kathmandu. We zijn 5 dagen geleden vertrokken uit Basecamp. Het zijn dan nog 2 lange dagen rijden door Tibet en Nepal naar Kathmandu. Er is maar één verbindingsweg en zo goed als de weg in China is, zo slecht is deze in Nepal. Denk je alles gehad te hebben word je de laatste 2 dagen in een 4×4 over een onbegaanbare bergroute nog even goed heen en weer geschud. Maar dan volgt er een sprookje: gebouwen met bedden, douche, toilet en fantastisch eten (o.a. bij Nina’s en Mezze). Na twee maanden kan ik weer van heel veel kleine dingen genieten. Ik hoest overigens nog vervelend en slaap onregelmatig maar ik ben langzaam herstellende. De beklimming heeft er goed ingehakt en m’n lichaam zal nog wel een tijdje nodig hebben om bij te komen. Ik ben daarnaast veel gebeld door de radio en pers. Ik krijg eindelijk mee wat er allemaal in de media leeft. Ik kijk er naar uit om weer naar Nederland te komen en tijd met mijn vriendin, familie en vrienden door te brengen.
Volgende week ben ik er weer. Ik zal nog een paar updates sturen met betrekking tot Artsen zonder Grenzen en de afronding van dit speciale project! Tot dan!

2019-05-26
Ik wordt net wakker in m’n tent terug op Basecamp (5200 m). Gisteren de laatste 24 kilometer teruggelopen van ABC (Advanced BaseCamp) naar het veilige startpunt van de expeditie. Veilig omdat m’n lichaam hier weer kan herstellen van de extreme inspanning. Ik heb dagen niet gedronken en gegeten. Het tekort aan zuurstof heeft m’n lichaam in een andere modus gezet waardoor ik m’n eigen vetten en spieren ben gaan verbranden om toch de nodige energie te krijgen. Ik ben denk ik 10 kilo lichter en voel me een wrak. Maar wel een blij wrak. Met het herstel komt het wel weer goed en de ervaring om dit allemaal mee te maken neemt niemand me meer af! Dit is zo uniek. Door omstandigheden was er dit jaar een heel klein ‘summitwindow’ via de noordkant. Dat betekent dat iedereen op dezelfde dag de top wilde bereiken waardoor het drukker was dan normaal. Dit brengt allerlei logistieke problemen met zich mee die voor grote gevaren kunnen zorgen. Levensgevaarlijke zelfs. Ik kom hier nog in een blog op terug. Ik zal de eerste foto’s plaatsen. Tot snel!

2019-05-23
Het is me gelukt!! Vanochtend om 6 uur (Nepal tijd) stond ik op de top van de Mount Everest,
de top van de wereld. Het was magistraal! Ik leg het snel uit in m’n blog als ik terug ben!
Het is nu nog 4-5 dagen opruimen in alle kampen en als ik terug ben dan deel ik graag alle
ervaringen met jullie!  P.s. De vlag van Artsen zonder Grenzen heeft de top gehaald!

2019-05-22
We zitten in camp 3! Op 8300 meter, met een schitterend uitzicht als beloning! Maar wat een klim. Sneeuw, wind, bevriezingsverschijnselen, overgeven, hoofdpijn, alles hebben we gehad. Nu veilig in het laatste kamp voor de top. Ik weet dat het moet kunnen. Vanavond om 22:00 uur  vertrekken we. Als het meezit zien we de zon opkomen boven de wereld en hoop ik rond 6 uur (lokale tijd) op de top van de wereld te staan. Morgen meer!

2019-05-21
We zijn net, na een mooie maar zware klim, aangekomen in camp 2 op 7800 meter hoogte. Morgen probeer ik weer een korte update te geven. Dan klimmen we naar 8300 meter! De top komt steeds dichterbij!

2019-05-18
We zijn goed aangekomen in Advanced Base Camp. Morgen hebben we een rustdag en krijgen we de laatste briefing. Dan gaan we de 20ste de northcol op met als doel de ochtend van de 23ste mei op de top te staan. Ik voel een lichte spanning maar voel me verder goed. De irritante hoest is gelukkig weg. Zo ook de hoofdpijn. Ik heb een jaar lang naar de komende 6 dagen toegeleefd. Het ‘weerwindow’ ziet er goed uit. De vaste touwen van camp 3 naar de top worden hopelijk de 21ste aangelegd, dat is dit jaar het gesprek van de dag. Ik heb er zin in!

2019-05-15
Vandaag zouden we eigenlijk vanuit Basecamp vertrekken voor de summitpush! De vaste touwen liggen er echter nog niet allemaal (het Chinese team legt dit aan en doet geheimzinnig over de datum) en de wind waait nog te hard. Er wordt volop gespeculeerd wanneer het goeie ‘window’ eraan komt. Iedereen is het wachten zat en wil naar boven. De wind lijkt na 20 mei wat rustiger te worden. De plannen worden weer bijgesteld. Naast de fysieke inspanning is dit ook een mentale test. Wachten is moeilijk en sommigen grijpen hun kans om naar een klein plaatsje 50 km verderop te verhuizen. Ik wil m’n focus op de berg houden en blijf met tweederde van het team hier.

2019-05-12
We moeten nog even wachten op de summitpush. De vaste touwen worden momenteel aangelegd boven de 7000 meter en dan moet alle logistiek nog worden geregeld (zoals tenten opzetten in camp 2 en 3 en de zuurstofflessen voor ons team klaarleggen). Een onderneming die ook nog wat dagen in beslag neemt. Wij vertrekken over drie dagen (zoals het er nu uit ziet). Met wat geluk kunnen we dan 21-22 mei op de top staan als het weer ons goed gezind is. Ik voel me redelijk. Vijf weken op 5200 meter (en hoger) maken je niet sterker. Ik ben al wat kilo’s kwijt maar heb nog genoeg kracht voor deze summitpush. Hopelijk start die over 3 dagen! De vlag van Artsen zonder Grenzen gaat mee. Steun ze ook om 8.848 euro op te halen! We staan nu op 7.047 euro dus we hebben nog een duwtje nodig. Wil je helpen? Dat kan hier.

2019-05-09
Het gerochel en gehoest zijn ondertussen een bekend geluid om me heen. Ik maak zelf ook deel uit van het orkest. De droge ijle lucht irriteren m’n bronchiën en geven druk op de borst. Elke ochtend snuit ik zachte korsten met bloed uit m’n neus. Iedereen heeft er last van. Toch rust iedereen redelijk uit in het Basecamp. Het is voornamelijk zonnig met een vlagerige wind die gedurende de dag sterker wordt.
In de tent wordt het gedurende de dag een ondragelijke 30 graden, buiten de tent is het overdag -5.
‘s Nachts zakt dat naar -20. Ik zit meestal in de grote eettent, waar het nog een beetje uit te houden is. Op het lange saaie wachten had ik me niet voorbereid. Ik luister wat Nederlandse muziek en lees Homo Deus, een interessante kijk op de toekomst. Nog 4 rustdagen te gaan. Dan gaat de summitpush beginnen…!
Ik hoop nog wat aan te sterken.

2019-05-06
Ik zit net weer veilig in het Basecamp na een mooi avontuur op de Northcol waar we van 4 op 5 mei op 7000 meter hebben geslapen (Camp 1). Vanwege de naweeën van de tyfoon Fanny is er een meter sneeuw gevallen. Omdat het weer de komende dagen nog slechter leek te worden was dit onze enige kans in het schema, om op 7000 meter te overnachten. Er zijn nog geen vaste touwen naar Camp 2 en 3, dus konden we sowieso niet verder. Afdalen van de Northcol met een meter sneeuw en windkracht 6 op de top gaf het gevoel echt op de Mount Everest te zijn. Het is slecht slapen op die hoogte, maar we acclimatiseren volgens plan. Nu 6 dagen bijkomen en herstellen in Basecamp en dan verwachten we de summit push rond 12-13 mei te starten (en dan in 7 dagen naar de top). Ik hou jullie op de hoogte!

    

2019-05-03
We zijn goed aangekomen in ABC. Het is nu wachten op goed weer om naar Camp 1 op 7000 meter door te klimmen. Door een typhoon wordt er veel sneeuw verwacht en waait het behoorlijk. Er zijn vannacht al een paar tenten van de North Col gewaaid. Hier is alles goed; het acclimatiseren gaat nu beter maar het is een aanslag op je lichaam. De koude lucht zorgt voor een nare hoest en af en toe een bloedneus.
We willen in ieder geval een nacht op de North Col slapen. Daarna weer terug naar Base Camp en dan afwachten tot het weer goed wordt om naar de summit door te stomen. Fingers Crossed.

2019-04-30
Vandaag zijn we met het team weer naar Interim Camp gegaan op 5800 meter hoogte. Ik moet zeggen dat het veel beter ging dan de vorige keer. Dezelfde beklimming hebben we een week geleden in 7 uur gelopen. En nu deden we er 5 uur over! Ik heb geen hoofdpijn, dus ik voel dat mijn lichaam zich al goed aanpast. Morgen gaan we naar Advanced Base Camp en als het weer het toelaat gaan we daarna naar
Camp 1 op 7000 m. Maandagmorgen rond 7.50 uur (NL tijd) werd ik gebeld door Radio 10. Het doet me goed dat er in Nederland zo wordt meegeleefd.

  Beluister hier het radiofragment met Wilco

2019-04-27
Na twee nachten op 6400 meter te hebben geslapen is de hoofdpijn nog steeds aanwezig. Iedereen in het team voelt zich futloos en zonder energie. Waar zijn we aan begonnen. De hoogte speelt ons allemaal parten. Gelukkig hebben we gisteren de 24 km in 8 uur (in één keer) teruggelopen naar BaseCamp waar de zuurstofrijke lucht ons weer wat energie geeft. We blijven hier drie dagen herstellen en gaan dan beginnen aan de tweede acclimatisatieronde naar 7000 en 7500 meter. Nu eerst weer goed eten en goed slapen om daar uitgerust aan te beginnen. Het is een heel verschil met 12 dagen geleden toen we op 5200 meter aankwamen. Ik voel me nu goed.

2019-04-24
We zijn net aangekomen in ABC (6400 m). Hoger dan de Elbrus of de Kilimanjaro. Het is amper voor te stellen dat we al zo hoog zitten met de top van de Mount Everest nog maar 2,5 km boven ons. De koude lucht snijdt als een scheermes in mijn keel, adem halen kost veel energie. We hebben in twee dagen 24 km afgelegd, van 5200 m naar 6400 m. Een behoorlijke klim.
Iedereen is moe, we gaan zo eerst eten en drinken. Mijn hartslag is 100 en het zuurstofgehalte in mijn bloed 70, dat is normaal op deze hoogte.
Vrijdag 26 april gaan we waarschijnlijk weer naar BaseCamp.

    

2019-04-21
Gisteren zijn alle spullen die naar ABC (Advanced Base Camp) moeten worden vervoerd op 125 yaks geladen. Gemiddeld 50 kg per yak, dus reken maar uit hoeveel kilo er mee gaat. Het is een enorme chaos hoe dat wordt georganiseerd. De dag ervoor hebben we de Pudja gehad. Een stenen altaar stelt de Mount Everest voor en een lama uit het nabijgelegen Rongbuk klooster zegent, in een twee uur durende ceremonie, wat persoonlijke klimspullen in die je bij het altaar kan neerleggen. Daarnaast krijg je ook persoonlijk de zegen voor een gezonde en veilige beklimming. Ik voel me goed en sterk. Hopelijk gaan we morgen naar Interim Camp.

2019-04-18
Slapen gaat moeizaam en de bonkende hoofdpijn geeft aan dat ik hier niet hoor te zijn. Het acclimatisatieproces is in volle gang en m’n lichaam probeert zich aan te passen aan deze extreme hoogte. Helaas gaat dat gepaard met veel ongemakken. Gelukkig voel ik me op veel momenten ook beter en het eten is goed. Ik eet alles wat ik voorgeschoteld krijg om niet nu al af te vallen. Op deze hoogte is mijn hartslag in rust al 30 slagen hoger dan op zeeniveau en dus verbrand je al voedingsstoffen terwijl je niets doet. Het sneeuwt af en toe en we proberen korte acclimatisatie klimmetjes te maken. We blijven hier nog zeker drie dagen!

2019-04-15
We zijn op Basecamp aangekomen! 5200 meter. Hoger dan de top van de Mont Blanc en de Carstensz Piramde. En hier begint het pas.. De tocht van Tingri naar Basecamp was een mooie slalomtocht door honderden haarspeldbochten. In 2007 nog onverhard maar nu helemaal geasfalteerd. Net zoals de meesten in het team voel ik me niet 100%. De sprong van 4300 naar 5200 meter is een erg grote aanslag op ons lichaam. Veel drinken en rustig aan doen is de regel. Een paar dagen en dan komt dat ook goed. We blijven hier 5 dagen voordat we naar Interim Basecamp verder gaan op 5800 meter.

2019-04-12
We zijn gisteren goed aangekomen in Lhasa. Voor vertrek zijn we nog traditioneel ingezegend met gelukwensen en een veilige klim. In tegenstelling tot 2007 lijkt Lhasa overgenomen te zijn door de Chinezen. De hoogte (3650 meter) is direct merkbaar bij elke stap. We hebben ’s avonds gelukkig nog even tijd gehad om bij Potala Palace langs te lopen. Wat een opmerkelijk mooi gebouw dat dienst deed als paleis voor de vele Dalai Lama’s. Vandaag rijden we naar Shigatse (3800 meter). Een tocht van 6 uur over de Friendship Highway. De stemming in het team is goed. Ik voel me comfortabel en ben blij dat we in Tibet zijn. Morgen rijden we naar Tingri (4300 meter).

2019-04-09
Gisteren het grootste deel van het team leren kennen. We zijn met een vast team van 7 klimmers. Daar komen later nog 6 klimmers bij die alleen de logistiek delen maar verder hun eigen pad kiezen. We hebben de briefing gehad en de planning tot en met Basecamp doorgenomen. Het voelt goed. Ik heb de laatste spullen gekocht (matjes, noten, snoep, slippers en een extra duffel). Ik heb al mijn klimspullen over twee duffels verdeeld die -samen met de rest van de duffels, gasflessen, tenten en al het andere materiaal- vandaag met de sherpa’s in de truck naar Basecamp rijden. Wij vliegen zelf donderdag via Lhasa, omdat die route voor ons beter is om te acclimatiseren.

2019-04-06
Om 16.00 uur ben ik goed aangekomen in Kathmandu, opgewacht door Arnold Coster, onze expeditieleider. Ik heb 44 kg bagage bij me die zonder problemen mee gingen (31 kg in het ruim, 7 kg en
6 kg handbagage).
Ik herken in het centrum van Kathmandu veel uit 2007 (toen waren we hier om 1000 km te mountainbiken over de Friendship Highway: Lhasa-Kathmandu). Ik eet samen met Arnold een pizza en vul alvast
4 A4-tjes in met gegevens die nodig zijn om een visum aan te vragen om Tibet in te mogen. Daar zijn de autoriteiten dan 3 dagen mee bezig zodat we pas 11 april naar Lhasa kunnen vliegen. Welkom in Nepal!

2019-04-05
Vertrek van Amsterdam naar Kathmandu.


Bovenstaand schema is bij benadering ons klimschema van de Mount Everest:
– dag 0 is zondag 7 april 2019
– er zijn ongeveer 40 dagen nodig om te acclimatiseren (in diverse rotatierondes)
– de tweede helft van mei (6 weken na vertrek) is de beste periode voor de ‘summit-push’
– de periode vanaf dag 47 is een ‘reserve’ periode als de eerste poging door slecht weer wordt afgebroken
– we keren geregeld terug naar het basiskamp op 5200 meter om weer goed te kunnen eten en goed te kunnen slapen (dat lukt boven de 5500 meter steeds minder goed vanwege de ijle lucht)