De ‘Seven Summits’ staan voor de zeven bergen waarvan elke berg de hoogste berg vormt op één van onze zeven continenten op aarde. De wereld waarop wij wonen en leven bestaat uit gestolde lavakorsten die in een ver verleden uit elkaar zijn getrokken en op andere plaatsen weer tegen elkaar aan zijn geduwd, en omhoog zijn gestuwd. Zo zijn de continenten en de gebergten in de Himalaya ontstaan. We onderscheiden de volgende zeven continenten met hun hoogste toppen op onze planeet:
-
- Noord-Amerika: De Denali in Alaska (6194 m)
- Zuid-Amerika: De Aconcagua in Argentinië (6961 m)
- Europa: Mount Elbrus in Rusland (5642 m)
- Afrika: De Kilimanjaro in Tanzania (5895 m)
- Azië: Mount Everest op de grens van Tibet en Nepal (8848 m)
- Oceanië: De Carstensz Pyramid (Puncak Jaya) in West-Papoea (4884 m)
- Antarctica: Mount Vinson op Antarctica (4892 m)
Ik ben zelf in 2001 begonnen met de beklimming van de Kilimanjaro in Afrika. Dat gebeurde tijdens een actieve backpack vakantie in Kenia en Tanzania. De behoefte om ooit een hogere berg te beklimmen was er wel maar verdween naar de achtergrond als een bijna onbereikbare droom. Tot ik me in de periode van 2014-2019 verdiepte in het expeditieklimmen en de Mont Blanc als graadmeter gebruikte om mezelf te testen of ik het in me had om mezelf het bergbeklimmen eigen te maken. Dat lukte en hoe! Ik was direct geraakt. Ik maakte me al snel op voor de beklimming van Mount Elbrus in het Kaukasus gebergte op de grens van Rusland en Georgië. Daarna volgde de Aconcagua in Zuid-Amerika. Na wat omzwervingen in de Alpen en het Monte Rosa gebergte wilde ik naar Alaska om de Denali te beklimmen. Daarna volgde de Carstensz Pyramid in Oceanië en werd het me duidelijk dat de Mount Everest in Azië ook binnen mijn bereik was gekomen. Op 23 mei 2019 stond ik op de top van de hoogste berg ter wereld. Dat zou een mooie afsluiter zijn geweest maar de bergen, het avontuur en de vrijheid blijven lonken.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat Mount Vinson op Antarctica de volgende berg is om het avontuur mee aan te gaan. De puurheid van dit continent, het nog grotendeels onaangetaste landschap, de ongereptheid van de natuur, de ontoegankelijkheid van het continent en de beschermde status die het heeft gekregen maakt de interesse en drang om hier naar toe te gaan nog groter. Tijdens al mijn beklimmingen heb ik groot respect voor de natuur gekregen en probeer daar ook naar te handelen. Daarbij wil ik verantwoord reizen en niets achterlaten in de natuur wat er niet thuishoort. Onze wereld en de natuur is een groot goed. Ik krijg dat het beste mee als ik ver weg ben van alle hectiek en industrie, als ik zo dicht mogelijk bij de natuur kom en alle elementen in me kan opnemen en de kracht en schoonheid van vrijheid en rust ervaar. Dat merk ik het beste hoog in de bergen.
Ik deel graag al mijn bevindingen. Met name hoe het er momenteel aan toe gaat op Antarctica en welke invloed de klimaatveranderingen daar hebben. Ik ga het van dichtbij ervaren.